Lebanese women making bread in front of their house, c.1880-1900 (photochrom). Swiss Photographer, (19th century) / Palestine Exploration Fund, London, UK / The Bridgeman Art Library

I’ve written before about the curious state of academic boredom. Lately, I’ve been reading Henri Lefebvre’s Critique of Everyday Life, and was struck by his comments on boredom in traditional French church services: The rhythm is slow. The audience is bored to tears by the respectful abstraction of it all. Religion will end in boredom, and to offer boredom to the Lord is hardly a living sacrifice. (Yet as I write these lines, I wonder if I’m not making a crude mistake. Magic has always gone hand in hand with emotion, hope and terror, and still does. But are there such things as religious ‘emotions’? Probably no more than there is a ‘psychological state’ – consciousness or thought without an object – that could be called ‘faith’. These are ideological fictions. Surely religion, like theology, metaphysics, ceremonies, academic literature and official poets, has always been boring. This has never been a hindrance, because one of the aims of ‘spiritual’ discipline and asceticism has always been precisely to disguise and to transfigure this living boredom…) (Vol. 1, p. 220-21. English translation by John Moore, Verso, 1991.) So the idea is: the boredom of a traditional Roman Catholic service, far from being detrimental to the theological project, is in fact an essential ingredient in it, because the essence of spiritual — or by analogy, academic — “discipline and asceticism” is to take this boredom and turn it into something profound. One might reason, by extension, that when people say that academic literature is deep and important, what’s happening is that an initially boring object is, precisely, being transmuted through spiritual discipline into something that appears powerful to its practitioners. I’m not sure I would agree with that, because how can there really be a general fact of the matter about whether something is boring or not? People are different; I agree with Lefebvre’s healthy skepticism about imputing psychological states to institutional rituals. Psychological states like faith, as he puts it, are “ideological fictions.” I’m not sure, in fact, that it makes sense to criticize the very idea of a psychological state in an institution and then still talk about boredom, which is also a psychological state… But I do think that the operation of academic consecration — whether or not it’s analogous to religious consecration — is always worth paying attention to. And we can thus add Lefebvre to the list of French writers who, even before Pierre Bourdieu, were already criticizing church, state and university in the same breath.

Matt Bruenig offers an interesting analysis of reality show Dance Moms and cultural hegemony: “In simple terms, cultural hegemony refers to the way in which the powerful shape a society’s norms, values, and other institutions, and how that particular shaping becomes accepted as default, natural, perpetual, and inevitable. That is, people tend to regard the way we currently run things in society as the only way to run things in society. Instead of regarding our background systems as just one set of institutions among thousands of possibilities, people appear to think of them as default constants. One consequence of cultural hegemony is that when people think about changing things, they only think about how they can make change within the parameters of the existing institutions. That is, they rarely think about changing the fundamental systems that structure our society; they only think about making changes within the confines that those systems have established.” He then relates this to a particular development on the show: the pyramid. Bruenig connects the two (cultural hegemony and pyramid) by arguing that the mothers initially resented the pyramid when it was first introduced by the person with the most power (Abby Lee Miller), but once they got used to it and accepted it, then, their thinking was centered around securing the best position for their kids on the pyramid. It had become the hegemonic frame through which their strategies were formulated. Thinking outside the pyramid was not even an option. Bruenig then makes a broader point: “That’s cultural hegemony in a nutshell really. Instead of looking beyond the system you find yourself in, you accept it as somehow constant and perpetual. Having assumed it fixed and unchangeable, if you think about change at all, it is only within the narrow confines that the system allows. For a real life example, consider the way we think about poverty reduction in the US. Income inequality is, after all, a kind of socially constructed pyramid. Instead of rejecting our system of economic distribution that leaves so many in poverty, we assume that it has to stay. Therefore, the only thing we can hope to do is make other kinds of changes that might reduce poverty without altering our present system of income distribution. For the most part, that has led people to advocate cramming more kids through college and a number of education reform gimmicks.” Yes and no. This is too detached from agency. I would want to add that cultural hegemony is perpetuated through social institutions (family, media, education, religion, etc.) as used by the power elite (to use Mills’s formulation). Cultural hegemony does not just happen. It is shaped and structured by the powerful (in this case, Miller) and, through institutional practice, accepted by the subordinate categories (here, the mothers and the daughters) who then operate within the field (to mix it up with Bourdieu), vying for less subordinate position within a frame they have not created and that maintains and reproduces their subordinate status (instead of overthrowing Miller’s pyramid frame, they just individually compete withing it). It does not threaten Miller’s authority and it reinforces her status as dominant. At the same time, this analysis does not account for the phenomenon of nostalgia both that cultural and political trope. Nostalgia is yearning for a return to a – mostly imagined and mythical – past. Nostalgia reconstructs the past in an idealized fashion and uses then that mythical and imaginary standard to deplore the awfulness of the present. In Bruenig’s analysis, hegemony is always the present and therefore, it cannot account for nostalgia. Nostalgia is also used by the powerful to reject progressive social change, arguing that present social issues would not happen if we were still living in that imaginary past. It is then the (imaginary) historically-grounded set of justifications to reject further changes that would benefit the disadvantaged.

Part of the ensuite bathroom in my room at the Deca Hotel in Seattle has wallpaper on which the decoration is text, in a variety of arty fonts. The text, repeated over and over in a variety of different fonts, is part of a poem. But there's something odd: one word from the poem is missing. The poem is by Ernest Farrés, and it's a description (translated from Catalan by Lawrence Venuti) of a girl on a train in an Edward Hopper painting, "Compartment C, Car 293, 1938." Here's the part of the poem that appears on the bathroom wallpaper: Face stern, hair more or less blonde, eyes with an inward-looking glint, skin in the pink, wearing a stare-till-you’re-bored attitude in a black dress that hugged her breasts and a pair of long legs, in good working order, she looked real swell, sure enough, and 'independent', as the saying goes. The word that is missing is breasts in line 6. It just says "a black dress that hugged her". It seemed very odd to me that the poem should have been redacted in this way. Did the designer really think that in famously liberal Seattle it would be too risky to have the word "breasts" embedded in artistic wallpaper poetry? That some hotel guest might complain? Very peculiar. But there seems to be no other explanation: censored wallpaper.

by Kevin W. Fogg Late last month, the head of Indonesia’s most prominent Islamic political party, the Prosperous Justice Party or PKS (Partai Keadilan Sejahtera), was arrested in connection to a corruption scandal over importation licenses. His arrest made it the first time that the chairperson of any party has been arrested for corruption, even though the chairmen of some secular parties have also been getting some heat. The arrest of Luthfi Hasan Ishaaq elicited shock from across the Indonesian political spectrum, and even accusations by PKS members of a vast Zionist conspiracy to bring down the Islamic party, among other allegations of selective investigation of corruption. Why is the arrest of Luthfi of the PKS more than your average corruption scandal? Well, it has plenty of juicy elements, like how Luthfi’s aide was arrested completely unclothed while in the company of a 19-year-old young college woman, who is not one of his alleged five wives but was also completely unclothed. More seriously, though, the case is important is it gives the Corruption Eradication Commission a reason to investigate PKS more broadly, which could turn up more corruption. Many people are speculating that the PKS-aligned Minister of Agriculture (whose ministry oversees the import licenses) could go down over this scandal – the second time a minister would fall because of corruption in the last few months. (more…)

ALEVİLİĞİN ABC’Sİ Ali Murat İrat, Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesinde öğretim görevlisi olarak çalıştıktan sonra istifa etti. ODTÜ’de Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümünde ikinci yüksek lisansını yaptı. Mülkiye’de ikinci doktorasını yaparken Paris’teki Ecole Normale Superieure’da felsefe eğitimi aldı. Alevilik üzerine yazıları ve kitapları, ayrıca Yitik isimli bir romanı bulunuyor. Devletin Bektaşi Hırkası isimli kitabının gözden geçirilmiş ve güncelleştirilmiş baskısı Aleviliğin ABC’si adıyla çıktı. Muharrem’in 10’unda Aşura Gününde kitabını konuştuk. -Son günlerde birçok siyasinin kullandığı bir tanımlama var: Ali’yi sevmek Alevilikse, ben herkesten çok Alevi’yim diye. Ali’yi sevmek Alevilik midir? Ali’yi sevmek, Aleviliğin sadece bir ufak bir parçası. Bir de Ali’nin sevmediğini sevmemek, ondan nefret edenlerden nefret etmek, ona haksızlık edenlerin önünde engel olmak, ona haksızlık edenleri sevmemek gerek. Yalnızca sosyolojik anlamda değil, teolojik anlamda da Peygamberin ölmeden önceki veda haccında da söylediği bir şey var: Ya Rab! Ona buğz edenlere buğzet. Yani ondan nefret edenlerden nefret et. Dolayısıyla bu Aleviliği daraltma, küçültme ve Sünniliğin bir parçası, bir yörünge inancı haline getirmeye çalışmanın basit ve bence aptalca bir şekli. Hiçbir Alevi, hatta Şiiler de dahil olmak üzere Alevilikteki şu şeyi unutmazlar: tevella ve teberra. Ali’nin yanında olanlar ve karşısında olanlar manasında. Bunu sadece Sünniler yer, hiçbir Alevi bunu yemez, yemediler de tarih boyunca. -Kitabınızda Aleviliğin bir çok tanımı var. Peki siz Aleviliği nasıl tanımlıyorsunuz? Aslında bir tanım yapmak hem zor ve problemli, hem de gerek yok. Bu tanımlama ihtiyacı aslında modernizme özgü bir şey. Yani bir tanımlama yapmak ve bu tanımın dışında kalanları ayırmak. Zygmund Bauman Modernlik ve Müphemlik kitabında bunu çok güzel anlatır. Modernizmin tanımladığının dışında kalan hiçbir yapı modern dünyanın içinde var olamaz. Aslında Aleviliğin tanımlanması bir ihtiyaçmış gibi gösteriliyor ama böyle bir gereklilik yok. Tanımladığınız zaman Alevilerin en az yarısı dışarıda kalacaktır. Bir tahtacı alevinin ritüellerini bu Aleviliktir diye alırsanız o zaman Dersimdekiler, Malatyadakiler, Ispartadakiler alevi olamaz. Ya da Isparta’dakine Alevi derseniz, Çorum’daki Alevi olamaz. Zaten Aleviliğin kendine has doğası bu. Yani çoklukta birlik. Aleviler kendi gelenek ve inançlarında da yol bir, sürek binbir derler. O yolu izlemekte bin tane sürek izlenebilir. Bu iç demokratik düzenin de bir göstergesidir. Dolayısıyla bir tanım yapmak, aslında politik bir tercihe denk düşer. Bugün Aleviliği tanımlıyorum diyenlerden ben kaçıyorum. Çünkü ya Aleviliğe zarar verecek, ya da politik bir misyon sahibi. Buna kimsenin haddi yok. Bir insan Tanrıyla arasında ilişki kurarken ya acaba ben ne yapıyorum? diye sorar mı? Sormaz. Ben namaz kılıyorum Sünni miyim, semah dönüyorum ama neresindeyim diye sormaz. Sorarsa zaten orada değildir. Bu anlamda tanımlama meselesi sorunludur. Ben uzak duruyorum. -Neden böyle bir kitap yazma ihtiyacı doğdu? -Türkiye’de sadece Alevilik konusunda değil, Kürtler konusunda da Çerkezler konusunda da bir hegemonik baskı var. Hiçbir şey tartışılmıyor, sadece bazı şeylerin su yüzüne çıkmasına izin veriliyor. Özellikle İttihatçılık’a kötü gözle bakıp, onu eleştirenlerin, Alevilik konusunda tam da İttihatçıların tezlerini ısıtıp ısıtıp önümüze koyduklarını gördük 90’lı yıllarda. O yıllarda Kürt hareketinin ve İslamcı hareketin yükselişine bağlı olarak, karşı yapılan yayınlarda Alevilik ya Türklüğün ya da Orta Asya geleneğinin bir parçası olarak gösterildi. Kürt hareketi yükselip kendi yazınını oluşturunca bir de baktık ki Aleviler Türk değilmiş, Kürtmüş. Kürt hareketi de Alevileri Kürtlere bağladı. Merkezileşmeye başlayan her iktidar odağı Aleviliği kendine göre yontmaya başladı ve bunun yayınlarıyla doldu ortalık. 90’lı yıllar Alevi yazınının en belalı ve temizlenmesi gereken yıllarıdır. Orada tek bir kişi sivrildi, görüşlerine hiç katılmadığım ama yazılarını hala okuduğumuz Reha Çamuroğlu. Ciddi bir şekilde bir çıkış yaptı ve bugün de hala aşılmamış olan şeyler yazdı. Bu konuda en güzel örnek İzzetin Doğan’ın söylediklerinin ön plana çıkarılmasıdır. İzzettin Doğan diyor ki: “Bir Emevi İslam var, bir de Alevi İslam var. Biz İslamın özüyüz”. Bunu ben söylesem beni taşa tutarlar. Yani sen ortalama bir Sünni vatandaşa küfrediyorsun. Söylemiyle İslam dünyasını tam ortasından yaran bir söylem geliştirdi ama bugüne kadar kimse bir şey demedi. Bu da devlet mekanizmasının kimi zaman kendi dinine nasıl küfrettirebildiğinin en açık göstergesi. -Reha ÇAMUROĞLU’nun şu andaki siyasi konumuna ne diyorsunuz? -Hiçbir zaman tutmadım, şu anda da aynı şekilde. Yazdıklarıyla siyaseten yaptıklarını sanki iki farklı insan yapıyor. İkisi arasındaki ayrımı ciddi bir şekilde koruyabiliyor. Sadece İsmail kitabında bunu koruyamadı. İsmail kitabı onun kırılma noktasıdır. Ama daha önce yazdıkları ciddi referans kaynağıdır. -Siyasetten söz etmişken, kitabınızda “Alevi’nin partisi olur mu?” diye sormuşsunuz. Aleviler hangi siyasi partiye yakın, ya da kendilerinin parti kurmak gibi bir niyetleri var mı? -Aleviler hakkında söylenen laikliğin teminatı filan gibi şeyler, hep fasa fiso. Laikliğin teminatı filan değiller. Eğer öyleyseler, ben Alevi değilim. Ama Aleviler herkes bilir, CHP’ye yakındırlar, CHP’ye oy verirler. Her şeyden önce şunu söylemek lazım. Aleviler bir azınlıktır. Bunun Lozan’da kabul edilmemiş olmasının bir önemi yok. Sosyolojik bir azınlık olarak nitelikleri, nicelikleri bellidir. Azınlık kültürü, kafası ile hareket eden bir toplumun ilk olarak neyi tehdit olarak algıladığı önemlidir. Aleviler için ulusal meselenin o kadar önemli olduğunu düşünmüyorum. Bence daha önemlisi Sünni tehdittir. Kürt meselesinde Aleviler bir tarafa dahil olmadılar. Hep kendilerini soyutlamayı başardılar. Fakat Sünni tehdit algıları hala çok güçlüdür. Alevilerin cellatlarına oy verdikleri tartışılıyor. Ya bu adamlar niye CHP’ye oy veriyorlar bunu tartışmak lazım. Çünkü Sünni tehdit algısı hala ön planda. Hem bazı yasal nedenlerden seçim barajı gibi, hem de iç muhakeme yoluyla en büyük tehdit olarak gördükleri Sünni tehdide karşı CHP’ye biraz da kerhen oy veriyorlar. Seçim barajı düşürüldüğünde ÖDP’ye ya da başka partilere oy veren Aleviler durumu değiştirebilir. Türkiye Alevileri, 12 İmamcı topluluklar arasında en az mobilize olabilen topluluktur. Ben bu kadar bir yanağına tokat atılınca öbür yanağını dönen bir topluluk görmedim. 12 imamcı topluluklara bakıldığında, Şia toplulukları, İran’da İsmaililer, Caferiler hepsinde çok ciddi bir direniş geleneği ve bulundukları ülkede iktidara karşı gelme geleneği vardır. Ben iktidar olsam öpüp başıma koyarım. Barışçı, kendisini yakanı iki gün sonra affedebilen, sözlü ve yazılı kültürünü bu şekilde kurmuş bir topluluk. Kürt hareketinde 50000 kişi öldü, Aleviler doğru dürüst bir tepki vermeden bu işin içinden sıyrılıp çıktılar. Bulaşmadılar. Bu kadar herkesin gözünün üzerinde olduğu bir topluluksun, herkes senin üzerinde bir oyun oynamaya çalışıyor ve bunu da başarıyor, ama sen yine de bulaşmıyorsun. Bu büyük bir maharettir. Onun için Alevi partisi olmaz. Seçim sistemi değişirse Aleviler bizim 15 tane vekilimiz olabilir diye düşünürlerse belki o zaman olabilir, o zaman CHP’nin vay haline. Bugün CHP’nin bugün aldığı %26 oyun %15’i Alevi oyları, geri kalanı da korku oyu. -CHP’ye oy veren kitle neden korkuyor sizce? Şunu söylemek lazım bir kitlenin herhangi politik bir tercihi bunca yıllar boyunca ve inatla sürdürmesinin altında yatan nedenler kolaycılığa kaçılarak açıklanamaz. Yani kalkıp Stockholm Sendromu benzetmeleriyle yaklaşırsanız bu duruma yalnızca sığ bir tespit yapmış olursunuz ve reel siyasette bunun bir anlamı da olmaz. Aleviler CHP’ne kitleler halinde oy veriyorlar. Bu bir vakıadır. Ancak neden sorusunu sorduğumuzda yanıtlamamız gereken başka soruları da hemen peşi sıra sormamız elzemdir. Örneğin Alevileri bir grup, kitle, topluluk ya da cemaat olarak bir arada tutan “sınır muhafızları” nelerdir? Şimdi antropolojik açıdan yaklaşırsanız şunu rahatlıkla görürsünüz ki Alevilerin topluluk sınırlarını belirleyen en önemli değerler ya da kodlar inançla ilgili tehdit algılarıdır. Bunu kolektif bir bellek ya da toplumsal-tarihsel bir hafıza olarak da adlandırabilirsiniz ama Alevilerin ciddi bir Sünni tehdit algıları hala vardır. Bu Türkiye’nin bir türlü demokratikleşememesinden de beslenmekte fakat özellikle son yıllarda AKP iktidarının tarz-ı siyasetiyle daha da büyümektedir. Kısacası kimilerinin karşı çıktığı ve aslında benim de itikadi olarak anlamsız gördüğüm bazı noktalar var: Alevi ritüellerinin yapıldığı mekanlarda Ali figürünün yanı sıra Mustafa Kemal’in fotoğrafları da konulmaktadır. Kimileri buna karşı çıkıyor ve bu resimlerin, fotoğrafların derhal kaldırılmalarını talep ediyor. Bense şu soruyu sormak gerektiğine inanıyorum öncelikle: Bu fotoğrafların topluluk içerisindeki işlevi nedir? Neyi sembolize eder ya da hangi işlevi yerine getirir? Buradan yaklaştığınızda aslında o karşı çıktığınız fotoğrafların topluluk için başka anlamları da olduğunu görüyorsunuz ve topluluğun dağılmasına ya da yok olmasına duyulan korkunun azaltılmasına yönelik bir modeli hatırlattığı için orada asılı tutulduğunu anlıyorsunuz. Bir şey daha söyleyeyim Aleviler topluluklar halinde ulusal meselelerden çok dinsel ve inanca ilişkin meselelere daha duyarlıdır. Şimdi CHP’ye verilen oyları da bu bağlamda düşünmekte yarar var. Türkiye’de pratikte gerçekleşmemiş bir laiklik söylemi var. Biz bu söylemin içinin boş olduğunu defalarca söyledik. Hatta bu sistemden en çok Alevilerin muzdarip olduğunu da belirttik. Ancak Alevilerin hala yaşıyor oldukları ev işaretlemelerinden, baskılara kadar çeşitli durumlar Sünni tehdit algısını diri tutuyor ve onları kimi zaman yeterli görmeseler de CHP’ne yönlendiriyor. Kısacası bu işlevsel bir boşluğun doldurulmasıdır bu. Bu doğrudur yanlıştır’ı tartışmak yerine buralardan başlamanın yararlı olacağını düşünüyorum. -Kürtlerle Aleviler arasında bir kader birliği var mı? -Bu coğrafyadaki her topluluk arasında kader birliği vardır. Bu coğrafyanın efendisi Türkler gibi görünüyor ama bence Türkler en kötü durumda olanlar. Bu ülkede Türk kalmadı gibi basit bir söylemle söylemiyorum bunları. Osmanlı Türk’ü sevmezdi. Etrak-ı bi idrak derdi. İdraksız, köylü, eşek diye adlandırırdı. Hem de resmi ağızlardan söylüyordu bunu. Şimdi Türk oldu, Osmanlı’ya en çok sahip çıkanlar onlar. Halbuki Osmanlı bütün siyasetini Kürt unsurlar üzerinden gerçekleştirdi. Ermenileri Kürtlere kestirdi. Aşiret mektepleri açtırdı. Alevi unsurların karşısında da Kürtleri kullandı. Kader birliği olarak sorulduğu zaman sanki taraflar çok netmiş gibi oluyor. Kürtlerin kendi politik yapılanmaları ve bugünkü durumlarına etki eden unsurlar çok farklı. Kürtler şu anda uluslararası bir sorunun parçası. Dört ayrı ulus devlet içinde dağılmış durumdalar. Alevilikte henüz o uyanış gerçekleşemedi. Azerbaycan’dan Suriye’nin kuzeyine kadar yaklaşık 10 milyon ehl-i hak yaşıyor. Bunlar Alevi topluluklarının birebir ritüellerini benimsiyorlar ve Türkçe konuşuyorlar. Hacı Bektaş’ı kutup olarak görüyorlar. Ama o uyanış gerçekleşmediği için Kürt muhalefeti ile Aleviler arasında dağlar kadar fark var. Bir de tabii şiddet meselesi var. Yani Kürt hareketinin her yerine sinmiş durumda. Hem devlet tarafından hem Kürt hareketi tarafından şiddet üzerinden yönlendirilen bir politika var. Bu kadar yakınmaya rağmen şöyle bir avantaj sağladı Aleviler. Aleviler coğrafya olarak dağınıklar. Ayrıca hissetmiş oldukları Sünni tehdit algısı nedeniyle devletin kendilerine sunduğu kötü laikliğe bir yerinden bağlılar. Dolayısıyla devletin kuruluş ilkesine bağlanmış oluyorlar. Türklük ve Sünnilik üzerinden inşa edilmiş olan laiklik ilkesine Sünni tehdit nedeniyle bağlılar. Dolayısıyla Kürtler gibi ayrılık ya da şiddet üzerinden bir politika geliştirmek yerine başka bir politika geliştirmeye çalıştılar. Başarılı oldular mı? Hayır, Kürtler daha başarılı. Bu demek değildir ki siz de şiddete başvurun. Ama vakıa, tahlil bu. Sosyolojik olarak çok olduklarından özdeşlik kurulmaya çalışılabilir ama benzer topluluklar var. Hemşinliler var mesela Lazlardan kız alıp vermezler. Ben eziliyorum diyen toplulukların bir şekilde diğerlerini ezdiklerini görüyorsun. Kürtler Zazalara yapıyor aynı şeyi, Zazaca diye bir dil yoktur, siz Kürtsünüz diyor. Türk devletinden çok güzel öğrenmişler. -Kitabınızda Sünni açılımı olmadan Alevi sorunu çözülmez diyorsunuz. Nedir Sünni açılımı? -Alevi açılımı Reha Çamuroğlu’nun milletvekili olmasıyla ateşlenen bir fitil. Reha Çamuroğlu çok iyi ikna edebilen bir insandır. İkna kabiliyeti çok yüksektir. AKP’nin A takımını bir şekilde ikna etmiş görünüyordu. Başbakanın son dönemde en büyük yanılgılarından biri bu oldu. Çok da sinirlendi zaten bu açılım sürecine ve Reha Çamuroğlu’na. Ben Alevi örgütlerini toparlayabilirim, toparlayamasam da kendi kuracağımız örgütlerle iktidarla bir bağlantı sağlayabilirim iddiası ile yola çıktı. Bu da güncel siyasette ne kadar başarısız olduğunu gösteren en güzel örneklerden biridir. Alevi toplulukları ikna edilmesi en zor topluluklardan biridir. Kendine ait bir dinamiği vardır. Alevilerin ikna edilip edilmediğine bakmanız için hiç güncel siyasetle ilgilenmeyen, Sözcü Gazetesi okuyup, Kanal-D Anahaberi izleyen adama bakacaksınız, o ikna olmuşsa herkes olmuştur. Onlar ikna olmuyorlar. Çünkü onlar hala komşularının kendilerinin kestiklerini yemediğini görüyorlar. İşte bu ayrım sürdükçe açılım maçılım olmaz. Uzun vadede olabilir mi olur. Çünkü jenerasyon değişiyor. İşte cami yaparsınız köye, o çocuk cami figürüyle büyür, “Muharrem De Bizim, Ramazan Da Bizim” diye saçma sapan davetiyeler bastırırsınız. Böylece eritmeye çalışırsınız. Açılım bu kadar net ve şiddetli bir giriş yaptığı için başarısız oldu. Sünni açılımından kastım, siyasette var olanların Sünni kimliğinin ön planda olduğunu biliyoruz. Başbakanın seçim zamanında Kılıçdaroğlu’nu işte bir Alevi diye yuhalatması, Türkiye’de Sünniliğin geldiği noktayı gösteriyor. Buna inanan, ben Sünniyim o yüzden bir Alevinin oraya gelmesini istemem dediğin anda sen kendi Sünniliğini de bitirmiş oluyorsun. Çünkü Türkiye’deki Sünnilerin %98’i Hanefidir. Bunu yapan Sünnilerin okuma yazması varsa kendi mezheplerinin kurucusu Ebu Hanefi’nin nasıl öldürüldüğüne, neden öldürüldüğüne sadece ona bakarlarsa zaten şu anda geldikleri noktada kendilerinden utanırlar. Mekke döneminde henüz İslam kandaş bir topluluk olarak yayılırken, o döneme buradan birkaç Sünni göndersek herhalde taşa tutarlar. Ben kapitalizme ve sömürüye karşı olmayan birinin gerçek Sünni olduğuna inanmıyorum. Gizli sömürünün üzerine gitmiyorsan sen Sünni değilsin. İslam tarihindeki en önemli figürlere baksınlar. Bilal-i Habeş,  Ebu Zerr, Yakup Bin Ammar bunlara bir baksınlar bunlar kimin tarafında nasıl ve niçin öldüler? Bunlar saltanata karşı oldukları için öldüler. Emevi saltanatının İslam’ı ne hale getirdiğini görüp isyan ettikleri için öldüler. Devlet varsa, din yoktur. İsa’nın ölümünden sonra Aziz Paulus Hristiyanlığı aldı, Roma İmparatorluğuna bağladı. Hristiyanlık filan kalmadı ondan sonra. Papalık oldu. Bizde de aynı şey oldu. Emevi saltanatı ile başlayan bir devletleşme gerçekleşti. -Devletin dine müdahalesinde Diyanet ile ilgili ne düşünüyor Aleviler? Diyanet’te yer mi almak istiyorlar, yoksa kaldırılsın mı istiyorlar? -Diyanet İşleri Başkanı başını yastığa rahat koyuyorsa elini öpmek lazım. Bu kadar haram para yiyen bir kurumun başında olmak gerçekten geniş bir yürek ister. Alevilerin vergilerini alıyorsun, sonra oradan imanına para veriyorsun, o da beş vakit Aleviliğe küfrediyor. Sen haram para üzerine kurulmuş bir kurumsan, sen yıkılacaksın, ondan sonra tartışacağız seni. Devletin dinle ilgili bir şeye el atması taraftarı değilim. Devlet, elini attığı her şeyi kurutan bir mekanizmadır. Bir makine gibi çalışır ve öğütür. Diyanet 5×365 fetva yayınlıyor. İnsanların kızını oğlunu nasıl evlendireceğinden, tuvalete nasıl gideceğine kadar her şeye sen nasıl karışırsın? Bu Sünnilerin de sorunu. Alevilerin de büyük bir çoğunluğu kaldırılması taraftarı. Türkiye’de ucube heykel sorunu yok, ucube kurumlar sorunu var. - Son günlerde Tekke ve Zaviyelerin Kaldırılması Hakkında Kanun tekrar gündeme getiriliyor, Alevi dedelerinin de unvanlarının iade edileceğinden bahsediliyor. Bu kanunla Alevi dedelerinin bir ilgisi var mı? - Tekke ve zaviyeler 1925’de kaldırıldı. Daha sonra 1926’da Mustafa Kemal gitti kendi eliyle Mevlevi Dergahını açtı Ankara’da. Cemalettin Ulusoy Meclis ikinci başkanıydı, birinci başkanı Mevlevi bir şeyhti. Tekke ve zaviyelerin kapatılmasından sonra Aleviler hiçbir yerde örgütlenme fırsatı bulamadılar. Yalnızca köylerde, dede köye üç ayda beş ayda bir gelecek de cem yapabilecekler. Sünniler camilerde örgütlendiler, devlet eliyle de örgütlendiler. Şimdi diyorlar ki bunlar açılırsa Sünniler örgütlenirler. Şimdi Ankara’nın göbeğinde Sincan’a, Keçiören’e gitseniz Türkiye’nin ne hale geldiğini görüyorsunuz. Dolayısıyla kimsenin korkmasına gerek yok, çünkü korkulacak bir şey kalmadı. Diyanet İşleri Başkanlığının yedi tane bakanlıktan büyük bütçesi var. Bütün yayın organlarıyla insanlar bugün öteki dünya üzerinden hayatlarını sürdürmeye başladılar. Bu dünyada sömürü var ama öte dünyada cezasını görecekler. Nah görecekler! Bağlum’a git bak, orada tekke ve zaviyeler zaten açık. Şeyhlerinin elini öpmeye gidenler var. Bu göstermelik bir tartışmadır. Bu toplumun neye hazır olup olmadığını kontrol etmeye çalışıyorlar. Işıkevleri almış başını yürümüş, üniversite öğrencileri cemaat yurtlarında kalıyor, sonra tekke ve zaviyeler gündeme getiriliyor. Öyle bir sorun yok.   - Kitapta geçen Hz. Ali’den Ali’ye geçiş nedir? - Alevi öğretisinde Allah, peygamber, Kur-an anlayışları Sünnilikten 180 derece farklıdır. Siz bir Sünni olarak Ali’yi Hz. Ali olduğu için seversiniz, saygı duyarsınız. Ve ona sadece aldığı görev, Ehl-i Beyt’in bir üyesi olması, halife olması nedeniyle saygı duyarsınız. Yani o, ululardan bir uludur. Hz. Ömer neyse, Hz. Ali de odur. Ama Ali öyle değildir, Alevi anlayışındaki Ali, o tanrı anlayışındaki farklılıkla vücuda gelir. Biz Alevi itikadında şunu görüyoruz. Ali, kendisinin miraca yükseldiğine inanılan Muhammed’in kendisine edilen 90000 kelamın 30000’ini kendisinde sır eden ve o sır ile birlikte yeryüzüne inanan bir ilim ışığıdır. Allah’ın aslanı olduğu herkesçe bilinir ama, Hak, Muhammed, Ali üçlemesinde Muhammed’in yarı nurunu içerisinde bulunduran, hatta bazı Alevilere göre Hakk’ın kendisi olan, Hakk’ın insan sıfatında yeryüzüne indiği kişidir. Bunların hepsi Sünni öğretisinde şirktir. Alevilerin bazıları güneşe aya Ali diye taparlar. Bunlar Sünnilere göre şirktir. Ancak Alevi inancına göre de Sünnilerinki şirktir. Çünkü Alevi öğretisinde şu vardır: Hakta ikilik yoktur. Yaratılanla yaradan ayrımı yoktur. Yani tahtında oturmuş ve ol emri verip herkesi yaratmış bir Allah’a inanmazlar ve bu itikat çok iyi temellendirilmiştir Alevi inancında. Onların inancında birlik vardır ve bu birlik tıpkı Spinoza’daki monist anlayış gibi örülmüştür. Bugün İbn Arabi okusunlar, Sünniler İbn Arabi’yi duyunca şeytan görmüş gibi kaçarlar. Şeyh Bedrettin’in varidatını okusunlar. Bunların üçü de aynı şeyi yazmıştır.  Aynı tanrı kavramını yazmışlardır. Buradaki benzemezin karşı karşıya gelmesiyle Ali de farklılaşıyor. Ali kendisine halife olduğu için saygı duyulan birisi değil. Senden benden biri olabilmesi özelliğini tanrısal özelliklerinden almıştır. Ben Hakk’ın kendisine ruh üflediği biriyim. En Sünniliğe yakın ifadesiyle söylüyorum. Ama aynı zamanda Hakk kendini görünür kıldığı zaman ondan ayrılan parçalardan biriyim. Dolayısıyla Hakk’ın bir parçasıyım, hatta ben olmazsam Hakk yarım kalır. Benim Allah inancımda ha ben ha bu bardak. Ben kendime duyduğum saygıyla bu bardağa eğilmek zorundayım. Onun için Alevi çevrecidir, onun için sosyalisttir,  onun için solcudur. Onun için hiçbir zaman faşistlerin yanında yer almaz, İzzettin Doğan’ın yaptığı gibi. Yani Ali benden farklı değil, sadece kendisine sır verilmiş ve bu sırrı da dışarıya açmakla görevli birisi. Benden farklı olmadığı için ben ona kızabilirim, ona sitem edebilirim. Ama yine ondan yardım dilerim. Çünkü ondan yardım dilemek aynı zamanda kendimden yardım dilemektir. -CHP’nin hazırlattığı raporda her iki Aleviden birinin asimile olduğu sonucuna ulaşılmış. Bu kadar yoğun bir asimilasyon var mı Alevi topluluğunda? - CHP’nin bunu yaptırmasına gerek yok. 1500-1600 yıllarındaki Osmanlı defterlerine bakarlarsa zaten görürler. Anadolu coğrafyasında yaşayanların %90’ından fazlası Kızılbaş taifesi olarak geçer. Bugün Amasya, Tokat, Burdur o zamanki sancaklara baktığında hayrete düşüyorsun. 1910’lu yıllarda 800000 Bektaşi var İstanbul’da. Şimdi Türk’üz diyorlar ya. Nah Türk’sün. Basit matematiksel bir hesap yap. Geometrik olarak hesapla. Mümkün değil. Sonuçta Kürtlük de, Türklük de, Alevilik de bir kurgudur. Sen dünyaya geldin, ben Alevi’yim acaba nasıl davranmam lazım diye düşünüyorsan sen bitmişsin demektir. Ahlaklı, sömürüye karşı hareket ediyorsan sen olmuşsun demektir. Ondan sonrasını sen Allah’la aranda hallet. Bugün Muharrem orucunu Sünniler de tutuyor, Başbakan da tutuyor. Hepimiz Yezid’e lanet ediyoruz o zaman. Ama Başbakan Suriye’ye savaş açmak istiyor. Ben istemiyorum. Bir fark olmalı o zaman. Demek ki aynı şeyi anlamıyoruz. Farkı ortaya çıkaracak olan da sensin. - Sivas Katliamının faili olarak kimi görüyor Aleviler? -İktidar bir ağ şeklinde ilerler. Sadece Sivas’ta değil, Maraş’ta da Çorum’da da aynı şey oldu. Muhtemelen istihbarat örgütleri de böyle çalışıyor. Dolayısıyla net ayrılmış yapıların olduğunu düşünmüyorum. Burada bir fail aramaktansa Sivas gibi bir yerde 30000 kişinin birden bire nasıl it gibi bir otelin etrafında toplanarak o insanları yaktığı önemli. Bir failin 30000 kişiye ne söyleyerek insanları oraya döktüğü. Failler bulundu, yargılandı, aklandı, bazıları kaçtı. Geride kalan 25000 kişi ne olacak? Allah-u Ekber diyordu o da otelin önünde. Sivas kendini aklamaya çalışmasın. Unutalım diyorlar. Unutmak yok.  Çünkü sen yarın yine aynı şeyi yapacaksın. Failden ziyade önemli olan otelin önündeki insanların linç kültürüdür. Bu kültür her yerde ortaya çıkıyor. Sivas’tan sonra PKK’nın bölge köylerinin boşaltılması nedeniyle Tokat’tan Karadeniz’e, Sivas’tan da İç Anadolu’ya açılma yolları kapandı. Reel politik sonuç bu. Buradan geri gidilebilir mi bilmiyorum. - Başbağlar Katliamı Sivas’ın intikamı mıydı peki? -Önce kabul etmediler, yerel birim filan dediler, sonra kabul ettiler. Sadece bunu yapmadı PKK, bazı işçilerin cesetlerini de Alevi köylerinin yakınlarına attılar. Askerin köye baskı uygulamasını istediler. Reel politik olarak bunlar yapıldı. Fakat çok ilginç bir dirayeti var Alevilerin, ne devletin, ne de PKK’nın şiddetine boyun eğdiler. Bence son 30 yılın en ön plana çıkarılması gereken politik başarısı budur. PKK da devlet de bu bölgedeki bütün toplulukları mobilize etmeye çalıştı ama Aleviler üzerinde bunu başaramadılar. -Alevilerin birincil talebi nedir şu anda? -O utancı yaşamak istemiyorlar. O komşuların bakışlarını üzerlerinde hissetmek istemiyorlar. Denilebilir ki efendim bu yıllarca mücadele edilerek yapılabilecek bir şeydir. Ben buna inanmıyorum. Önyargı en kolay kırılabilecek şeydir. Önyargı bir iktidar odağının ürettiği zanlar ve sanılar üzerinden oluşur. İktidar odağı değişirse bu zanlar ve sanılar da değişir. Bilgiye dönüşür. Sen Ramazan’da davul çalan ve Alevi’yi rahatsız eden bir davulcunun arkasında duruyorsan devlet olarak, kusura bakma hiçbir şey değişmez. Yarın o tokmak o kafaya iner, nitekim öyle de oldu. Devletin dönüşmesi gerekiyor. Örgütlerin istedikleri basit. Zorunlu din derslerinin kaldırılması, Diyanet İşleri Başkanlığının kaldırılması, köylere zorunlu cami yapılmasının önüne geçilmesi gibi şeyler. Bir gecede yapılabilecek değişiklikler aslında. Ama bu talepler çok önemli değil, esas önemli olan öteki. Alevilerin kimliklerini rahatça dile getirebilmeleri de Sünnilerle aralarındaki gerilimi arttırdı. Eskiden Sünniler Ramazan’da oruç tutmuyor musun? diye sorarlardı, şimdi Aleviler sormaya başladı. Devletlu bir Sünnilik anlayışı, Devletlu bir Alevilik anlayışına sirayet ediyor. -Devletin yeni Alevilik sorunu dediğiniz bu mu? -Bir şeyi çözemiyorsan onu farklılaştırırsın, karşı tarafın çözmesini beklersin. Devlet diyor ki ben bu sorunu çözerim ama sen önce ne dediğine bir bak her örgütten ayrı bir ses çıkıyor diyor. Cem Vakfı bile kendisinden beklenmediği halde aynı metnin altına imza attı, bu sefer de başka şeyler çıkardılar. Alevilerin ölecek dermanları yok. Devletin bu sorunu çözemeyeceği belli, bunu başkalaştırıp Alevilerin kucağına bırakıyorlar. Bu AKP’ye özgü bir şey değil. Bu sorunu o çıkarmadı ama AKP, Aleviler konusunda en hızlı Kemalist. -Biraz açar mısınız? AKP bu konuda nasıl bir Kemalist? Yani şöyle. Kemalizm bu ülkede “içi boş bir gösteren” haline geldi. Neredeyse herkes Atatürk’e sahip çıkıyor ve tamamen zıt anlayışlarına rağmen herkes Kemalizm’i savunuyor. Burada bir terslik var. Bu tür kavramlar kendileri bir anlam ifade etmese de onlarsız anlamlandırma yapamayacağınız kavramlardır. Kemalizm bu hale getirilmiş durumda. Darbeci generali de Kemalist, Ulusalcısı da, Sosyal Demokratı da. Anti-Kapitalist olanı da Kemalist, Antiemperyalist olup anti Kapitalist olmayanı da. MHP de Mustafa Kemal’e sahip çıkıyor CHP de. Dersimli bir yerinden tutuyor, İzmir’li başka bir yerinden.   Ama hepsinin ortak bir özelliği var ki Kemalizm’i bir kurucu unsur olarak kurguluyorlar. Ve kendi anlamlandırdıkları biçimde onun algılanması için çaba sarfediyorlar. Şimdi gelelim AKP ile olan ilgiye. İşte tam da bu noktada AKP’nin ve bazı liberallerin eleştirdikleri Kemalizm de aslında Kemalizmin bir pratikler bütünü. Bakın Türkiye’de adına ne derseniz deyin bir kurucu unsur sorunu var. Devlet Türklük, Sünnilik ve Erkeklik üzerine kurulmuş. Elbette bütün ulus devletlerin kuruluşunda ya da ulusların oluşumunda bu tür unsurlara rastlamak mümkün ama AKP bu kurucu unsurların dışlayıcı özelliklerine ve pratiklerine hiç dokunmadı. Dolayısıyla başkaları ne yaptıysa onlar da onu yaptılar. Yani onlar da kendi Kemalizmlerini kurdular hepsi bu.     Yeni soru: Başbakanın Muhteşem Yüzyıl ile ilgili çıkışını biliyoruz. Kanuni’nin Alevilere yaptıkları ve dizide alim bir devlet adamı olarak lanse edilen Şeyhülislam Ebu Suud Efendinin Alevilerin katlinin vacip olduğunu ifade eden fetvalar yayınladığı düşünüldüğünde siz böyle bir ecdad tanıdınız mı?     Salman Rüşdi’nin bir sözü vardır: “İnsanların değil ağaçların kökü vardır” diye. Bakın insanlar ne zaman köken arayışına giriyorsa oralarda bir yerlerde kan akıyordur mutlaka. İnsanlar “biz kimiz” diye sormaya başladıkları her yer ve zamanda bir inşa faaliyetinin içine düşmüşler demektir. Şimdi Türklüklerinden gurur duyanlar, Türklükleri uğruna canlarını bile feda edecek olanların üç dört nesil öncelerine bakarsanız başka tanımlamalarla karşılaşabilirsiniz. Osmanlı, Türk’e “Etrak-ı bi idrak” derdi, “Eşek Türk” derdi. Kimliklerin inşası böyle bir şeydir. Bir iki nesil öncesinde kurgulanan ve anlamlandırılan kimlik daha sonraki nesiller için bir anlam ifade etmez. Ethni dediğimiz tarihsel-kalıntısal özelliklerden bir kimlik inşa edilir ve bu kimlik çoğu zaman diğerlerinin başına bela olur. Başbakan’ın da bir ecdad kurgusu olmak zorunda elbette. En başta, bu kurgu istenilen bir şeyleri topluma hatırlatıyor ama hatırlattığı şeyden ziyade unutturduklarıyla işliyor. Yani şöyle. Başbakan’ın kahraman, cihan hakimi Kanuni kurgusu tutarsa o zaman yanında bulunan Alevi Katili Ebu Suud unutulacaktır ya da meşrulaştırılacaktır. Bu kurgu bir şeylere sahip çıkmaya yaramaktan ziyade dışlamaya yarar ve kimlik siyaseti “ecdad” gibi meşru bir zeminden hareketle yapılır. Kanuni’nin gündelik yaşantısında ne yaptığı beni hiç ilgilendirmiyor örneğin. Beni ilgilendiren bu ecdada sahip çıkanların ne yaptıkları. Ya da bu ecdada sahip çıkarken başkalarına verdikleri sembolik mesajlar. Alevilerin hala evleri işaretleniyorken ya da eski bir emniyet amiri çıkıp Alevileri kesip biçerken nasıl zevk aldığını anlatıyorken Ebu Suud’un hala yaşadığını ve dolayısıyla Kanuninin de buralarda bir yerlerde olduğunu anlıyorsunuz. Ben Kanuni’nin sadece aşkını sahiplenebilirim örneğin. Geri kalan hikayesi hiç başarılı değil bence. Hatta kötü. Yaşadığı aşkla anılsaydı Kanuni daha iyi olurdu belki de. - Neşet Ertaş’ın ısrarla camiden defnedilmesine ne diyorsunuz? - Benim duyduğum ailesinin talebinin o yönde olduğu. Ailenin ikna edildiği de söyleniyor. Neşet Ertaş, Aşık Veysel gibi figürler, korkarım bunlara da 100-200 sene sonra Yunus Emre’ye yaptıkları muameleyi yapacaklar. -Sünnileştirecekler mi? - Devletleştirecekler diyelim. Aşık Veysel’in yazdıklarına bakıyorsun, ya da Neşet Ertaş’ınkilere, o derinlikte kaybolmamak mümkün değil. Bu derinliğe sahip olmanın tek yolu da Batın ilmine hakim olmak. Böyle bir hakimiyet yoksa, sen hala şeriat ya da tarikat makamındaysan, o zaman evvelim sen oldun, ahirim sensin dediğinde adam çok iyi aşık olmuş dersin. Yani bu dünyada gördüğün ilişki biçimiyle açıklamaya çalışırsın. Oysa batınım sen oldun, zahirim sensin lafının üstüne kitap yazılabilir. Aleviler okumuyorlar, sen okumazsan sahip çıkmazsan öbür taraf alır, çok da güzel kendine göre yorumlar. 100 sene sonra da senin torunlarına sunar. - İskender Pala’nın Neşet Ertaş türküleri üzerinden yaptığı erotik nitelemesi, mum söndü ön yargısıyla ilintili mi sizce? - İskender Pala bunları söylerken kendisinin de başka insanlara erotik gelebileceğinin farkında değil herhalde. Onu da erotik bulanlar olabilir. Onun üzerinden de erotik bazı tahayyüller geliştiriliyor olabilir. Bunu engelleyemezsiniz. Toplumdaki erotik arzunun ta buralardan beri bastırılması gerektiğini söylüyor İskender Pala. Tıpkı Platon’un bazı faşist yaklaşımları gibi. Platon da Lidya makamları yasaklansın derdi. İskender Pala’nın yaşadığı şehir olan İstanbul’da 3000 tane çocuk fahişe yaşıyor. Bir satır da onlar için yazsın eğer ahlaklıysa. Aleviliğe yapılan eleştirilerde bu cinsellik meselesinin ön plana çıkarılması normal. Her iktidar bu damara basar. İran’daki benzer gruplar  üzerinde de kullanılmıştır. Bel altı vurmak denilen bir şey var. Kaseti çıkan politikacı ben yaptım demez. Yaptım de. Bedensel olarak boşalmayan insan mı var? Ben evliysem kasetim çıktıysa ben karıma hesap veririm. Kendi yapmıyor, çok ahlaklı toplum ya. Bu ülkede kadınlar belli bir saatten sonra sokakta yürüyemiyor, mini etek giyse bu Müslüman toplumun %90’ı bacaklarına bakıyor. Ama kadın adres sorsa buyurun bacım diyor, ahlaksız toplum. Sonra birileri çıkıp erotizmden bahsediyor. Acaba ben mi yarattım bu erotizmi?   Bu röportaj ilk olarak Yeni Harman’ın Aralık sayısında yayınlandı. Yazarın izniyle burada da yayınlanıyor… Related posts: Ayşe Özer THY grevi üzerine yazdı: “Dik Memeliler” Ayşe Özer Cansel Malatyalı üzerine yazdı… Ayşe Özer kürtaj meselesi üzerine yazdı: MİSYONER POZİSYONU Ayşe Özer: GRUP YORUM VE SANAT İÇİN SOYUNMAK Ayşe Özer: ARAF NE GÜZELSE

A few months ago, I embarked on a series of posts reviewing online retailers of high index (read: strong) prescription eyeglasses. The result was an unexpectedly detailed 5-part comparison review called How to buy glasses online. Although the posts were not especially anthropological in content, all 5 parts of the series are now in the top 10 most popular of all time on this blog. In the course of reviewing what is generally seen as a specialist item, I became aware that many of the needs I had for eyewear were common with other academics (a lot of us need corrective lenses... due to all that reading/writing and staring at our screens?). I also realized that key factors in my search for adequate and reasonably priced eyewear connected with my experiences as a field researcher. That got me thinking about essential field gear for anthropologists and how I never considered putting glasses on the list. I begin this review by addressing this common oversight (no pun intended). Whatever the vision needs, including contact lenses or non-Rx sunglasses, eyewear and eye care should be factored into the anthropologist's field preparation. For ethnographers working in less-than-ideal conditions far away from eye care professionals, or in my case, on a tight budget with no insurance, glasses are an essential, yet easily overlooked component of the field kit. What if your lenses break and there is no local optician to replace them? The first good advice is to have a couple of spare pairs, which is something my how-to on buying discounted eyewear online can help you with. (If you can afford several spare pairs of high index glasses without bargain hunting online, might I direct you to my coffee donation button at the top of the page?) As it happens, when I was in the field, I did not have spares and I could not afford the optician's prices while I was there. Having always purchased glasses from opticians, I wasn't even aware at the time that I could order glasses online and probably could have saved myself a lot of money and eyestrain had this been an option.Specialist needsUp to now, my reviews of the online buying process for high index glasses have been about mitigating the prohibitive costs of designer eyewear/lenses and better informing consumers on the facts and risks of internet glasses shopping. However, wearing glasses or contact lenses in general brings up a broad range of problems and concerns for field researchers well beyond cost alone. These include visual acuity in inclement weather, wet, or dusty conditions; light sensitivity in sunny or high-glare environments; lens care without access to water/lens solution; excessive wear and tear caused by harsh conditions; and overall inconvenience of wearing corrective lenses during certain activities.Anthropologists often find themselves in pretty arduous terrain. Wet conditions can be a nightmare for glasses-wearers. Sure, we tend gravitate towards sunnier climes... it's one of the perks, right? But if you're photo-sensitive like me, harsh sunlight is painful and distracting, causing headaches and limiting how and where you can travel and for how long. Strong sunlight and intense night glare while driving are both especially problematic for high index glasses. To compound this further, I study digital technologies and am an avid photographer. That means that on a daily basis I spend a lot of time looking at LCD screens in the sun; yet another thing to consider. Sunglasses sound like the simplest solution for counteracting photo-sensitivity in direct sunlight and high-glare conditions. However, prescription sunglasses are even more expensive than regular single vision glasses. My last pair of high index sunglasses from a retail chain in the US cost nearly $700. I think I wore them twice on a short trip to Spain, but by the time I returned to the field, my prescription had changed. Now they sit unused in a case somewhere. I've tried custom sunglass clips, but they are invariably more trouble than they are worth and only fit that one pair of glasses that they came with. The cheap clips available at drugstores are cheap for a reason.Luckily, my one pair of glasses just about held out for my duration in the field, which I admit does not, at first glance, appear to be the most taxing environment (the Mediterranean coast). That said, after enduring 16 months of punishing 50 mph winds at the foothills of the Catalan Pyrenees, with the dust, sand, sun and heat, by the time I left, the lenses and my eyes had taken a real beating. Dusty winds and salt-dense air virtually stripped the anti-reflective coating off of my expensive prescription lenses, effectively intensifying the glare from the sun which beat down on all but a handful of days. Here's a picture of what my lenses looked like when I got back from the field:  Harsh weather took a toll on my lenses.I never gave a second thought to my glasses before I got to the field. As it turned out, with my sensitivity to sunlight and the damaging effects of windy weather, however prepared I thought I was with my regular glasses and flimsy, cumbersome tinted clip-ons, I learned the hard way that I was not. Even in the most mundane conditions, it doesn't take long to realize that a field gear kit needs to include much more than just rugged clothes, a backpack and some notebooks. Looking at a possible return to outdoor field research in my near future, I am now urgently seeking a solution to the problems of sun, glare and harsh weather on fieldwork and photography. What follows kicks off what will become a new series on essential fieldwork gear for ethnographers, photographers and field researchers. The Product: Cocoons Photochromic OveRx sunwear by Live EyewearI heard about Cocoons OveRx eyewear and instantly thought that they would make a perfect solution for fieldwork, hiking, photography and other outdoor activities that require or could greatly benefit from both protective and tinted lenses. Unlike regular sunglasses or clip-ons, Cocoons OveRx are designed to be worn over prescription eyewear. They come in a variety of lens tints and frame colors/finishes, but all are equipped with polarized UV400 Polaré lenses. The "flex2fit" frame technology and side shields ensure 360-degree coverage from the sun and elements. From the Cocoons' website:Designed to fit comfortably and securely over 99.5% of all prescription eyewear frames, the patented OveRx designs are engineered to deliver unparalleled protection from damaging UV light and harsh glare. Integrated brow and underside protection eliminate reflected light from the peripheral, from above and below. Injected polycarbonate side shields block peripheral light without compromising the wearer's range of vision. The result is a collection of frame styles that delivers 40% more protection than conventional sunglasses.After explaining my specialist needs as an ethnographer and photographer, Dave over at Live Eyewear offered to send me a pair of Cocoons' new photochromic OverRxs for the purposes of this review. Here's a description of the photochromic or color-changing lenses:Cocoons Photochromic sunglasses feature Polaré® polarized lenses designed to adapt to varying light conditions, providing optimal light transmission while eliminating glare from dawn until dusk. Polaré polarized photochromic lenses are UV activated, meaning that as UV levels increase, the lens tint becomes darker to maintain a comfortable level of light transmission. When UV levels decrease, the lenses become lighter, allowing additional visible light to reach the eyes, while continuing to eliminate blinding glare that can be present even under low light conditions. Illustration of photochromic lenses (via speert.com)The photochromic lenses sounded perfect for all day wear, especially as I take a lot of photos in the evening and am bothered by glare at night. Another benefit is that since they fit over my prescription glasses, I wouldn't have to take them off and on like I would if I were switching between regular glasses and prescription sunglasses. That's good for me because I don't like to fumble with stuff when I'm busy. In addition to protecting my eyes from harsh glare, I liked the idea that OveRx fit-overs could protect my new prescription glasses and lenses from the kind of damage my old glasses suffered from all the wind, dust and salt erosion in the field. The added bonus is that I wouldn't need to upgrade them every time my prescription changes.My review of Cocoons OveRx photochromic eyewear As soon as I received the trial pair from Dave, I got to work reviewing the Cocoons. I tried them in a variety of conditions: dull days, sunny afternoons, on beaches, while hiking, for snow photography and during windy storms. Read on to find out if Cocoons OveRx are an essential addition to your field bag.The package I received from Live EyewearRetail cost: $59.95 from Live EyewearQuality The build quality of the Cocoon OveRx glasses is excellent. The frames are flexible, yet sturdy. They arrived well-packed with a complimentary neoprene case and microfiber cleaning cloth. Initial impressions are enhanced by the soft-touch finish, flexible arms and attention to detail. The polarized lenses are also high quality and seem durable. The glasses are lightweight and easy to carry or tuck into a backpack without worrying about breakage. The case also comes with a clip on it so you can hook it onto your gear if you prefer.FitAs mentioned above, the 360-degree fit-over style with coverage provided by the side lenses and brow guard make these a much more effective option than sunglass clips. The flexible arms – just pinch the ends up, down, in or out to adjust – enable an adequate amount of sizing and secure fit to the head. Beyond that, to get the best fit, you select the right size Cocoons at the time of purchase, ranging from streamline (small) to aviator (extra-large). I own three pairs of everyday glasses in slightly different sizes, and I kept that in mind when choosing the Cocoons that would fit over the largest of the three (and thus the other two pairs as well). The fit in terms of dimensions according to the size chart on the website seemed adequate. I highly recommend downloading the sizing chart or, better yet, finding a retailer nearby where you can try them on. The pair I received was true to size and they do fit over my glasses, but not without some minor issues: I used to wear basic wire frames, but now I predominately wear acetate glasses that are relatively thick at the front and stems (accounting for the thickness of the lenses). In this regard, what I have noticed is that the "depth" of the Cocoons does not seem ideal for vintage-inspired plastic frames. They don't seem to go "all the way on" when I have plastic frames underneath. As a result, there are some gaps at the temples and along the top that prevent 100% coverage in the rain/wind/high sun. I caught myself putting a hat with a visor on to counteract this, which kind of defeats the purpose.Directly related to this is that the Cocoons nosepiece does not sit the same way with plastic glasses as it does with metal frames that have traditional nose pads. With plastic frames, it rests against the bridge of the glasses, putting extra weight on the nose, instead of making a snug and comfortable fit directly onto the bridge of the nose. If one has petite features like mine, that is a lot of bulk on the nose. It feels like the bridge of my glasses underneath takes all the weight; and this may be compounded by the fact that thicker "arms" on the plastic frames also prevent the flex fit Cocoons from fully adjusting to the head. Final points on fit: when I try to take my Cocoons off while leaving my glasses on (the whole time-saving benefit of fit-overs), they pull my glasses off, too. When I want to put them on, I have to take my glasses off, lay them in the frame and then put the double pair of overlaid glasses on at the same time, otherwise it is too difficult to get them to sit correctly. I don't want to overstate the size issues. Rather, I recommend trying a pair first to be sure. I find it odd that at least two of my three pairs of glasses fall within the .5% that Cocoons cites for poor fit. I believe it is much to do with my being petite and wearing larger profile glasses, since slimmer glasses are less problematic underneath Cocoons. But this is still worth keeping in mind if you are sporting the trendy vintage-style, over-sized glasses that are making a strong comeback. LensesAnyone who has worn Transitions brand knows the benefits of photochromic lenses that go from light to dark depending on the ambient light conditions. The Cocoons photochromic lenses worked just as promised. I could leave them on much of the day in the sun, and even when the sky gets dull, there is no urgent need to remove them to be able to see. They get dark enough in the sun, but not too dark to see important stuff like, for instance, a notebook with notes during an interview. The polarized lenses really cut the glare outdoors, increasing visible detail and definition, and I actually found them very beneficial while in the car. Worth nothing is that it is also possible at some angles of the sun and indoors to see the reflection of your eye in the lens of the Cocoons, indicating that this bothersome problem apparently plagues fit-over glasses the same as it does with clip-ons.There is one very major downside to polarized lenses which is not unique to Cocoons, of course, but is absolutely essential to mention here. The light from LCD screens is polarized, meaning that while wearing polarized sunglasses, the screens on devices like cameras, tablets, computers and mobile phones "black out" at certain angles where the polarizations cross. For me, this means that I can't see the screen on my digital camera screen when I tilt it 90 degrees to take a portrait shot. I would have to tilt my head in the opposite direction to compensate for the competing polarizations in order to align them and make the screen visible again. So while the lens quality is fantastic, they are rendered somewhat useless for photography, among other LCD-dependent tasks. There's no industry standard for polarizing LCD screens, so your mileage may vary. Illustration of the "black out" when viewing an iPadthrough polarized sunglasses (via macrumors.com)PerformanceI tried the Cocoon OveRx glasses in all weather and light conditions over the past few weeks. They performed excellently in terms of protection from the sun, wind, sand, salt, dirt and other environmental issues. In addition to the sun protection mentioned above, a fantastic benefit of OveRx glasses is that they not only protect your eyes, they protect your expensive eyewear as well. The rugged, sturdy construction of the Cocoon frame and lens and their reasonable price point compared with a new pair of glasses means that they can take the environmental beating, leaving your glasses unscathed underneath. You can take splashes of saltwater or gusts of wind and sand without worrying about scratching up or eroding your coated optical lenses. The Cocoons rinse clean easily. Oh, and they come with a lifetime warranty. Other performance-related notes: Due to the fit issues I mentioned above (not a flush fit at the front), there are some gaps at the temples with the top guard over the eyes not being "deep" enough to contain the glasses. Rain and wind may still get in at this gap in the harshest conditions and some sun leakage happens, too, probably contributing to the reflection issue mentioned above. Note that these minor complaints are not nearly as pronounced as they would be with a normal pair of sunglasses! The Cocoons are definitely a superior product for this reason. Of course, if you wear contact lenses or if your vision is fine, they make an ideal pair of full-coverage sunglasses with nothing underneath. Summary and final recommendationCocoons OveRx are definitely a more worthy option for high index sun protection in harsh environmental conditions than clip-ons or standard polarized sunglasses. Their advanced side and top protection, glare minimization and photochromic lenses (optional) are standout features. Even accounting for the unfortunate (and unavoidable) lens polarization issues with regard to LCD screens, for the majority of conditions, Cocoons are ideal for fieldwork. And, despite some fit issues, my Cocoons are now an indispensable addition to my field bag. Final rating: 3/5 stars for digital photography; 5/5 stars for the field kit.

This weekend, marking the second anniversary of the start of protests that would usher in a bloody and prolonged NATO-led coup to overthrow the Libyan Jamahiriya and Muammar Gaddafi, offers many reasons to celebrate for those whose intention was the demolition of Libyan self-determination, African integration, and a domestic system of extensive social welfare and [...]

The Demographics of Social Media Users — 2012 from Pew Internet Rss Feed: Reports Young adults are more likely than older adults to use social media. Women, African-Americans, and Latinos show high interest in sites like Twitter, Instagram, and Pinterest. A victory for Wikivoyage and free knowledge by leyla keser berber Settlement of litigation between Internet Brands and the Wikimedia Foundation “…We are pleased to announce a settlement in the legal proceedings between the Wikimedia Foundation and Internet Brands relating to issues stemming from the creation of Wikivoyage, Obama Signs Order Demanding Federal Agencies Share Cyber Threat Info from Mashable! by Alex Fitzpatrick Saudi Twitter User Arrested, Accused of Following “Tempters” from Global Voices Online by Osama Khalid Bader Thawab is a Saudi Twitter user who was arrested back in September 2012 after writing tweets calling for the fall of the monarchistic Saudi regime. He was also one of those who live-tweeted from the first few hearing sessions of Saudi Civil and Political Rights Association (ACPRA) trial. Cybersecurity in the US: Where we stand, and what comes next from The Next Web by Alex Wilhelm Related posts: New PEW report on social media use and American teens… Yandex debuts “social search program”; Reddit users writing a law… a cyberculture roundup.. Cyberculture roundup: first in-depth study of mobile giving; google’s plus your world; social media tips… Despite web censorship, Turks are heavy social media users “Declaration of Internet Freedom, “Google’s Copyright Transparency Report and more… A cyberculture roundup…

• Gas company targets a protected park in the Peruvian Amazon An article in The Guardian reported on how an energy company is eyeing the gas reserves of a Peruvian Amazon park where biodiversity exceeds any other place on earth and which is home to indigenous people who have little contact with the outside world. Pluspetrol's Pagoreni-B gas well near Cuzco, Peru. Photograph: Cris Bouroncle/AFP The report is based on a leaked document. The revelation about Manu national park follows rumors and reports in Peru that the government is to create a gas concession bordering or including parts of the park, but which have not been publicly confirmed. The Guardian quotes anthropologist Daniel Rodriguez, who has worked with indigenous federation Fenamad: “This is the first time we’ve seen evidence for plans to expand hydrocarbon activities into Manu.” Manu is home to 10 percent of the world’s bird species, 5 percent of all mammals, and 15 percent of all butterflies. Unesco has declared the park a World Heritage Site and biosphere reserve. • Becoming a mother without a husband in Vietnam The New York Times reported on northern Vietnamese war widows becoming mothers without husbands in order to avoid living without a child and dying a lonely death. The article focuses on women in one village who “upended centuries-old gender rules and may have helped open the door for a nation to redefine parenthood.” Having endured the war, they developed a new strength and were determined not to die alone. They asked men, whom they did not interact with afterward, to help them conceive a child. The practice was known as “xin con,” or “asking for a child,” and it meant breaking with tradition, facing discrimination and enduring the hardships of raising a child alone. “It was unusual, and quite remarkable,” said Harriet Phinney, an assistant professor of anthropology at Seattle University who is writing a book on the practice of xin con in Vietnam. Purposely conceiving a child out of wedlock, she said, “was unheard-of.” It was a product of the mothers’ bravery and a postwar society that acknowledged the unique situation of women across Vietnam, including thousands of widows who were raising children alone. • Chagnon in the news Biological anthropologist Napoleon Chagnon has published a new book, a kind of memoir, called Noble Savages: My Life among Two Dangerous Tribes — The Yanomami and the Anthropologists. It has attracted mainstream media attention this past week, including a review by cultural anthropologist Elizabeth Povinelli in The New York Times book review section, an article in The New York Times magazine, a review in the Wall Street Journal by historian Charles Mann, as well as an audio interview on National Public Radio. The Chagnon story in anthropology is complicated, and so is the story of the Yanomamo’s contact with him and other researchers, starting in the 1960s. Blogger’s notes: I claim no expertise in the Amazonian anthropology and its history. I was surprised, however, that Charles Mann views Chagnon’s writings as providing “extraordinarily detailed picture of native lives that [he] has so carefully compiled…” while typifying current critiques as lacking substance and awaiting future commentary that may be more “level-headed.” In the public radio interview, the opening vignette suggests that the dogs didn’t notice the arrival of Chagnon and his companion(s) until they were inside the shabano; maybe the dogs were drugged, too; • War, looting, and cultural heritage in Syria According to an article in The Times (London), the Association for the Protection of Syrian Archaeology reports that a third of the country’s 36 museums may already have been looted in the turmoil. In some cases the most prized artifacts appear to have been hidden away by curators for safekeeping. Syrian rebels are also reported to have begun deploying “excavation teams” to search archaeological sites for gold, mosaics, statuary and other valuable items that can be sold to buy weapons and supplies to sustain the two-year-old insurgency. But while the rebels may justify looting to finance a just rebellion against a tyrannical regime, the sophisticated network of dealers, middlemen and buyers that enable the trade can make no such claim. “Whenever the security situation breaks down in a country, the opportunists go in,” St. John Simpson, a senior curator at the British Museum, said. Mummified cat found in Cornwall, England. Geoff Hichens/SWNS • 2,000 year-old mummified cat found in Cornwall attic This Is Cornwall and People Magazine reported on the discovery of a cat mummy that was left in an attic for 40 years in Cornwall, England. It has been verified as 2,000 years old and Egyptian. Robert Gray, a bed and breakfast owner in Cornwall, found the artifact in his loft, where it had lain since being given as a gift to his father, an Egyptologist, who assumed it was a fake. An x-ray revealed the remains of a cat, and the Royal Cornwall Museum in Truro verified the find. [Blogger's note: recent scientific studies have shown that cats are able to travel long distances and turn up in surprising places; this finding is further confirmation]. • Beothuk people and birds Archeologists have shed new light on the extinct Beothuk nation of Newfoundland, revealing through a study of carved pendants unearthed from coastal burial sites that the people placed birds at the center of their complex religious cosmology, believing they were “spiritual messengers” that carried the souls of the dead to an “island afterlife.” The Beothuk inhabited the region for at least 1,000 years before the devastating arrival of Europeans in the 15th century. Great Auks by John James Audubon, from The Birds of America/Wikipedia The findings are detailed in a paper published in the Cambridge Archaeological Journal by University of Alberta researcher Todd Kristensen and his U.S. co-author, Donald Holly. Seabirds such as the arctic tern, black guillemot and the penguin-like great auk provided both “food and food for thought” for ancient island inhabitants, the authors state in the study. The project’s authors conclude that the Beothuk believed their souls required “help from animals that can move through those worlds” of water and air to reach their culture’s idea of heaven. • Jared Diamond as “patron saint” of anthropology A review of Jared Diamond‘s recent book, The World until Yesterday, said: “Like Noam Chomsky in the field of linguistics, Jared Diamond is the modern patron saint of evolutionary biology and anthropology…” [Blogger's note: I am working on forgiveness to the author of the review, but the awarding of "patron sainthood" is a challenge]. • Not tonight, honey: my tooth/foot/back hurts Speaking at the American Association for the Advancement of Science in Boston, Alan Mann, professor of anthropology at Princeton University, described how impacted wisdom teeth are a result of changes in the shape of human skull and jaw bones that occurred during early human evolution. Severely impacted wisdom tooth/Wikipedia As a result, the last tooth to emerge ends up impacted: “This can lead to chronic pain and reduced reproductive fitness,” said Mann. He suggested new gene variants that cause carriers to lack a third molar appear to be becoming more prevalent. While infected or painful wisdom teeth are not fatal, they could decrease reproductive fitness, meaning that they could eventually be consigned to history. “Imagine, he said, “A partner suggests a bout of reproduction. The other partner, plagued by an impacted molar, says, ‘Not tonight dear, my jaw is killing me’.” Another adaptation, the rapid transition from “grasping” feet for climbing trees to feet flat enough to enable us to walk upright, have left a legacy of foot ailments and weak ankles, according to professor Jeremy DeSilva, of Boston University. He said foot problems were the result of having to cope with a modified ape foot, which is a highly mobile structure. The medical consequences for modern humans are sprains, collapsed arches and Achilles tendinitis. Other problems of bipedalism include back pains caused by spinal discs wearing out.

Turkey enters key week in Kurdish solution bid from Hurriyet Daily News Turkey is entering one of its most crucial weeks in its efforts to solve the Angry Mob Winds Up Kurdish Deputies in Sinop from Bianet :: English Dozens of angry protestors has reportedly winded up Kurdish deputies at a local guesthouse in Sinop province this morning, making it impossible for deputies to leave the building due to fear of mobbing.   Pro-Kurdish deputies start Black Sea tour, face protests from Hurriyet Daily News Kurdish issue focused Peace and Democracy Party (BDP) deputies Sırrı Süreyya Önder, Levent Tüzel, Sebahat Tuncel Turkish opposition leader condemns ‘dictator’ Erdogan from World news: Turkey | guardian.co.uk by Simon Tisdall Kemal Kilicdaroglu, chairman of the Republican People’s party, warns that PM is driving Turkey towards constitutional ‘disaster’     If Parliament fails, the people will step in: PM Erdoğan from Hurriyet Daily News If Parliament fails to complete its work on the new Constitution, the ruling Justice and Development Party.   ‘Peace process under Erdoğan’s control’ from Hurriyet Daily News Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan hosted the ambassadors of the European. The Kurdish problem and Erdoğan’s roadmap from Hurriyet Daily News Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan aims to get the outlawed Kurdistan Workers’ Party (PKK) out..   Peace talks can resume ‘with or without BDP’ from Hurriyet Daily News BDP’s leader Demirtaş says their visits to İmralı are not a prerequisite for the ongoing peace talks which can continue ‘without the BDP Related posts: Politics roundup: “Turkey in talks with jailed Kurdish rebel leader”, “Turkish PM gives ‘crypto’ phones to ministers… After all, like Fazel Hawramy says “Turkey would rather jail journalists than address the Kurdish question. A Turkish politics roundup after all, in Kurdish question, signs of going back to 90s… A politics roundup.. Whenever there is talk of peace in Kurdish issues, acts of terror emerges.. a politics roundup… Erdoğan yesterday on Uludere, aggressively angry, threatening a journalist, pro-militarist, worshipping the State…

Atatürk’s real height revealed by Turkish General Staff from Hurriyet Daily News Turkey’s General Staff recently launched a website containing details.. 5 feet 7 inches (1.74 meters) Related posts: This is the logic of General Staff: Not denying coup allegations but accusing document leaks… Another major step: General Staff acknowledges authenticity of Çiçek’s coup plot It is now official: the Turkish Minister states their intention “to intervene” social media services…#SosyalMedyadaSansüreHayır Office of Chief of Staff gives Turkish journalists a ride to Southeast region… As an expert in uncovering state terrorism cases Turkey now states Syria “a terrorist state”, before it was Israel…

2013 American Indian Museum Fellowship

Journalism under attack across the globe imperils press freedom from World news: Turkey | guardian.co.uk by Roy Greenslade An unprecedented rise in the number of journalists killed and imprisoned in the past year, coupled with restrictive legislation and state censorship, is jeopardising independent reporting in many countries, according to a report issued today. From the Annals of Optimism: The Newspaper Industry in 1981 Imagines its Digital Future from Open Culture by Colin Marshall “Imagine, if you will, sitting down to your morning coffee, turning on your home computer to read the day’s newspaper.” A flamboyantly speculative-sounding notion, no doubt, were you watching this television news broadcast back when it aired in 1981. A production of San Francisco’s KRON, the segment takes a look at how the city’s newspapers, displaying admirable farsightedness, were then “investing a lot of money to try and get a service just like that started.” We see North Beach resident Richard Halloran (he of  the immortally meme-worthy onscreen identifier, “Owns Home Computer”) dialing, on his rotary telephone, “a local number that will connect him with a computer in Columbus, Ohio.” We also see the editors of the San Francisco Examiner ”programming today’s copy of the paper into that same Ohio computer.” Halloran plops the phone’s receiver into his modem’sacoustic coupler, presumably pours his morning coffee, and downloads the day’s paper — which takes two hours, at a cost of five dollars an hour. Five ways media companies can build paywalls around people instead of content — paidContent from CyberJournalist.net by Jonathan Dube Google settles French news dispute from BBC News | Europe | World Edition Google agrees to set up a fund to help French media to solve a row with news sites that demanded payment for the search giant to display their links. Google to pay €60m into French media fund from FT.com – World, Europe Search engine group heads off threat of legislation over links to newspapers’ articles in breakthrough over copyright payments with Elysée palace 5 Tips for Transmedia Storytelling from MediaShift With readers juggling their tablets, mobile phones, laptops and more as they consume the news, journalists have an opportunity to create a new kind of story. Transmedia storytelling means dividing chunks of a story across multiple platforms to form one cohesive narrative. Transmedia stories often have audience engagement as a key goal. How to Succeed as a Voiceover Artist in the Digital Age from MediaShift In most people’s thinking, being in a small padded room would not be a good thing. But to voiceover artists, such as the incomparable Mel Blanc of Warner Brothers’ Looney Tunes fame, such a room is the best place on earth. The challenges of conversational journalism from kottke.org by Jason Kottke The most visible journalism these days — aka the loudest journalism, namely cable news, pop culture blogs, tabloid magazines, TMZ, Buzzfeed, HuffPo, talk radio, etc. — mostly takes the form of opinionated conversation: professional media people discussing current events much like you and your friends might at a crowded lunch table. A side effect of this way of doing journalism is that you rarely hear from anyone who actually is an expert on the subject of interest at any particular time. That approach doesn’t scale; finding and talking to experts is time consuming and experts without axes to grind are boring anyway. So what you get instead are people who are experts at talking about things about which they are inexpert.1 Judge: News Agencies Can’t Use Twitter Photos Without Permission from Mashable! by Alex Fitzpatrick Al-Jazeera buys Current TV, launches push into US from Hurriyet Daily News The pan-Arab news giant Al-Jazeera bought Current TV, a struggling US cable channel, Wednesday in a deal aimed at giving the Qatar-based broadcaster the scope to challenge major American TV networks. No surprise: News Corp. pulls the plug on its iPad-only newspaper app The Daily, after less than 2 years from The Next Web by Paul Sawers The Daily’s lesson: Charging only a little for your content can’t sustain a traditional newsroom from The Next Web by Alex Wilhelm How Social Networks Are Redefining Journalism from Mashable! by Christine Erickson Related posts: press freedom rankings- US also slumps… a journalism roundup the internet category of The European Parliament Prize for Journalism 2011 questioned. and a massive journalism roundup… Turkey hails the World Press Freedom with 216 defendants… A video: the Guardian’s open journalism ad- and a journalism roundup Journalists protest latests Ergenekon arrests as Turkey goes thru a dark year for press freedom. Human rights roundup…

Chris Hadfield, orbiting the earth,  was asked "Which part of the world looks the coolest from space?", and answered: Australia looks coolest - the colours and textures of the Outback are severly [sic]  artistic. As I observed in "Severely X", 2/11/2012, severely seems generally to be a negatively-evaluated intensifier: more than 98% of the time, the following word is something generally regarded as regrettable if not downright bad. But Kevin Conor, pointing to Hadfield's AMA response, wonders whether severely with positive connotations might be catching on. We get a clue from Hadfield's next sentence: The most beautiful to me are the Bahamas, the vast glowing reefs of every shade of blue that exists. In contrast to the beauty of the Bahamas, the Australian outback is "severely artistic" — artfully composed, but austere, stark, etc. We can see the same usage a century and a half ago in Hiram Fuller, "Belle Brittan on a Tour at Newport", 1858: Yet he is severely orthodox in his morality ; and still more severely artistic in his verse. His marble rhymes never warm, never inspire me ; but they are so perfectly chisseled, that I yield to them the same sort of cold admiration one feels for a faultless ideal statue of stone; not the glowing ardor excited by the living reality of flesh and blood. And turning to the first two pages of recent stories in Google News, we find severely modifying obese, mentally ill, beaten, wounded, injured (4), needy, abused, burned, austistic, neglected, cheap, congested, disabled, and damaged. So is severely taking a positive turn? I don't think so.

  ↑Chris Hadfield, currently on board of the ↑ISS (in mid-March he will take over command of the space station), having a chat with ↑William Shatner (on 07 February 2013). share this post

I’ve just come across a good 2006 full-access review article on the Neurobiology of Exercise. Written by Rod Dishman and eighteen co-authors (!), the article covers some of the main areas that are coming clear with research on exercise and the brain: -Effects of Exercise on Brain and Behavior -Exercise as Countering Stress -Energy Balance -How Physical Activity Is Regulated But the review mainly caught my eye for these lines in the abstract: Mechanisms explaining these adaptations are not as yet known, but metabolic and neurochemical pathways among skeletal muscle, the spinal cord, and the brain offer plausible, testable mechanisms that might help explain effects of physical activity and exercise on the central nervous system. Muscle, the peripheral nervous system, and the brain – a dynamic combination! For me, the implications go far beyond trying to understanding something like “exercise and health.” How activity as both cultural and physical form shapes us is a central way to understand ourselves as embodied beings, as having encultured nervous systems that can do incredibly skilled activities. That takes us a step further than – oh, exercise, the brain must have something to do with that. For a vivid demonstration of just what I mean, watch this video. The action really gets going about 50 seconds in. And for those of you who want more links, here are some other recent articles: Linking brains and brawn: exercise and the evolution of human neurobiology (2013) Neuroplasticity – Exercise-Induced Response of Peripheral Brain-Derived Neurotrophic Factor: A Systematic Review of Experimental Studies in Human Subjects (2010) Physical activity and brain plasticity in late adulthood: a conceptual and comprehensive review (2012) Sport, Modernity, and the Body (2012) The Anthropology of Sport and Human Movement: A Biocultural Perspective (2010) And of course any of my colleague Greg Downey’s pieces! Big hat-tip to Timothy Lende for finding such a great video!

“Whoever has something to say in Egypt these days can write it on a wall,” begins a recent photo-essay by Samuli Schielke and Jessica Winegar. Titled “The Writing on the Walls of Egypt,” it appears in a recent issue of Middle East Report and is available on-line as a public access article.After emphasizing that wall-writing [...]

A few months back I wrote a post about tooling up for research That post lives here. A few months on I have discovered a few more tools to share. I should note here, that Kerim at Savage Minds has recently written about his use of Markdown. Further, Savage Minds has a wonderful collection of how-to posts on various matters related to tooling, broadly speaking. But, onto the new tools. ConnectedText I use ConnectedText for two purposes. First, it has replaced Atlas.ti as my repository for holding and indexing data. As explained here it can be used as a sophisticated QDA tool, though I use it in a far more relaxed manner than the mysterious Dr. Andus describes. Further, unlike most commercial QDA programs, ConnectedText doesn’t force a Grounded Theory or mixed methods approach on the researcher. Second, it serves as a Zettelkasten for my various reading notes and assorted thoughts. For an in depth look at the theory and practicalities of using ConnectedText as a Zettelkasten, see this overview by Manfred Kuehn. Kuehn also runs a fascinating blog called Taking Note in which he writes about various methods of note taking and their relation to the production of texts. Highly recommended! Transana If you work from audio or video in a serious manner, then you know what a pain it can be to organize your data. Transana does a few things to make the process less painful. First, it has a flexible project based method of organizing data which allows for making connections chronologically and/or thematically. Secondly, the developers have made good progress in allowing collaboration, which is no easy task with large video and audio files.  Most of the technical possibilities (and they are numerous) are fully explored in this research article written by the developer and a methodological consultant. Suffice to say, if you work with video games or in other multimodal environments, then Transana is worth investigating.

Zoë Keating performing Escape Artist. This is her website.